Με την
έναρξη του σχολικού έτους κατέστη φανερό ότι ο εκπαιδευτικός κόσμος της χώρας
θα είχε να αντιμετωπίσει μία εξίσου δύσκολη σχολική χρονιά με την περσινή. Η
πανδημία, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις του καλοκαιριού, εξακολουθεί να
καλπάζει. Η σχολική καθημερινότητα παραμένει εξαιρετικά προβληματική. Το
εργασιακό στρες των συναδέλφων βρίσκεται στο ανώτερο σημείο, αφού εκτός από τις συνηθισμένες
δυσκολίες του επαγγέλματος, καλούμαστε, σχεδόν αβοήθητοι, να ανταπεξέλθουμε
στις αυξημένες απαιτήσεις του υγειονομικού πρωτόκολλου.
Από την άλλη
πλευρά το Υπουργείο Παιδείας, με σωρεία λανθασμένων επιλογών, επιβαρύνει
περαιτέρω τους εκπαιδευτικούς.
Συγκεκριμένα:
·
Επέβαλε
ένα γραφειοκρατικό μοντέλο αυτοαξιολόγησης, που προσθέτει μεγάλο όγκο εργασίας
στους εκπαιδευτικούς, στη χειρότερη δυνατή χρονική συγκυρία.
·
Επέβαλε
ένα απαράδεκτο υγειονομικό πρωτόκολλο (νόσηση του 50% +1 των μαθητών, προκειμένου να κλείσει το τμήμα).
·
Άλλαξε
στα μέσα του σχολικού έτους τους συντελεστές μαθημάτων για την είσοδο στα ΑΕΙ,
προκαλώντας απαράδεκτη σύγχυση σε μαθητές, καθηγητές και γονείς.
·
Επέδειξε
προχειρότητα στην τοποθέτηση των αναπληρωτών καθηγητών, γεγονός που οδήγησε σε
μία αχρείαστη σύγκρουση μεταξύ μονίμων
και αναπληρωτών καθηγητών.
Επιπροσθέτως, οι εκπαιδευτικοί, επί
σειρά ετών και λόγω των μνημονιακών πολιτικών της τελευταίας δεκαετίας, παραμένουν μισθολογικά καθηλωμένοι σε
απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα.
Και ενώ ο κλάδος υποφέρει από την
συσσώρευση των ανωτέρω προβλημάτων, οι δυνάμεις της εξτρεμιστικής Αριστεράς
(ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και ΠΑΜΕ) εμμένουν στη «μητέρα όλων των μαχών», στον αγώνα κατά
της αυτοαξιολόγησης. Φυσικά, αποκρύπτουν
από τους συναδέλφους, ότι εκτός από το δυσβάσταχτο γραφειοκρατικό έργο, καμία
άλλη αρνητική επίπτωση δεν υπάρχει για τους συναδέλφους.
Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε, με αίσθημα συνέπειας, αγωνιζόταν και αγωνίζεται για
τα πραγματικά προβλήματα των καθηγητών. Το επόμενο χρονικό διάστημα, και ύστερα από την απόφαση της τελευταίας
Γενικής Συνέλευσης των Προέδρων των
ΕΛΜΕ, που έθεσε οριστικά τέλος στη σκιαμαχία, που πρότεινε η εξτρεμιστική
Αριστερά, θα απαιτήσει από το Δ.Σ της
ΟΛΜΕ να ασχοληθεί επιτέλους με τα προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο.
Απαιτούμε:
